Στην πραγματικότητα ένας δημοσιογράφος έχει και πρέπει να έχει απόλυτη ελευθερία λόγου και δημοσίευσης των ειδήσεων και των πληροφοριών του. Όταν όμως, το θέμα έρχεται στη ελευθερία του λόγου σε σχέση με τα προσωπικά δεδομένα, το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό.Στην χώρα μας, όπως και στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο, υπάρχουν δημοσιογράφοι που ασχολούνται με το καλλιτεχνικό-κοινωνικό ρεπορτάζ. Στο όνομα αυτού, εκθέτουν καθημερινά, τις ιδιωτικές στιγμές των διαφόρων προσωπικοτήτων στα μέσα ενημέρωσης. Επίσης, υπάρχουν μέσα, όπως, περιοδικά, εφημερίδες π.χ. Espresso, Hello, Ciao και τηλεοπτικές εκπομπές σε πολλά κανάλια τα οποία ζουν κυριολεκτικά ξεπουλώντας την προσωπική ζωή και την ιδιωτικότητα των δημοφιλών αυτών προσώπων.
Είναι γεγονός πως ο κόσμος δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για αυτές τις εύπεπτες και ανάλαφρες ειδήσεις και αυτό φαίνεται από την διαρκή αναπαραγωγή τους σε πολλές εκπομπές, όλες τις ώρες της ημέρας. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα υπάρχει στη χώρα μας, κεντρικό δελτίο ειδήσεων μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού, το οποίο ασχολείται μόνο με αυτού του είδους τις ειδήσεις. Η υψηλή τηλεθέαση του δελτίου δείχνει πως το τηλεοπτικό κοινό ενδιαφέρεται αρκετά για τις προσωπικές στιγμές των διασήμων της χώρας μας. Όταν λοιπόν η επιβράβευση που μεταφράζεται με μεγάλη αναγνωσιμότητα, πωλήσεις και υψηλή τηλεθέαση έρχεται απλόχερα από το κοινό, είναι λογικό πως κάθε επιχείρηση που επιδιώκει το κέρδος θα συνεχίζει να δημοσιοποιεί ότι αφορά στη προσωπική ζωή των δημοφιλών ατόμων, π.χ. καλλιτέχνες, πολιτικοί, αθλητές κ.α.
Όμως, για να μην κατηγορούμε για όλα τα μέσα αυτού του είδους, πρέπει να παραδεχτούμε, πως υπάρχουν και κάποιοι που επιδιώκουν την δημοσιότητα και την προβολή με κάθε τρόπο, είτε προκαλώντας, είτε δημιουργώντας επεισόδια μόνο και μόνο για να βρεθούν στις σελίδες ενός περιοδικού. Υπάρχει βεβαία και η άποψη πως όταν κάποιος εκτίθεται λόγω του επαγγέλματος του πρέπει να αναμένει ότι θα ασχοληθούν μαζί του και μάλιστα χωρίς να ενοχλείται.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως ο καθένας έχει το δικαίωμα να εισχωρεί στην ιδιωτική σφαίρα κάθε ανθρώπου μόνο και μόνο επειδή θέλει να φτιάξει ένα εξώφυλλο ή μια είδηση που θα "πουλήσει". Σαφώς, ο δημοσιογράφος έχει και επιβάλλεται να έχει το δικαίωμα να μιλάει και να σχολιάζει άφοβα κάποιον, που μέσω του επαγγέλματος του εκτίθεται. Όμως, θα ήταν καλύτερα να σχολιάζει τον λόγο για τον οποίο εκτίθεται, δηλαδή την επαγγελματική του υπόσταση, και να μην παρεισφρέει στα προσωπικά δεδομένα του.
Η ελευθέρια του λόγου όσον αφορά στα προσωπικά δεδομένα έχει όρια. Τα όρια και οι υποχρεώσεις του δημοσιογράφου ως προς τον σεβασμό της προσωπικότητας και της ιδιωτικής σφαίρας είναι κατοχυρωμένα και συνταγματικά. Θεμελιώνονται κυρίως στις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1,5, παρ. 1,7, παρ. 2, 9, 19 αλλά και στο άρθρο 19 παρ. 2-3 του Διεθνούς Συμφώνου. Επίσης στο άρθρο 7 του Ν. 2472/1997 που αφορά στην προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Σύμφωνα με αυτά η επέμβαση των δημοσιογράφων στα προσωπικά δεδομένα του ατόμου έχει παράνομο και καταχρηστικό χαρακτήρα και ο θιγόμενος μπορεί να κινηθεί νομικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου